زمینه و هدف: کبد چرب به‌عنوان شایع­ترین بیماری کبد، معمولاً با چاقی، افزایش چربی خون و دیابت نوع 2 همراه است. هدف مطالعه حاضر ارزیابی اثرات محافظتی هسپرتین در برابر کبد چرب ناشی از رژیم غذایی پرچرب در موش صحرایی بود.
مواد و روش­ها: تعداد 32 سر مو­ش­ صحرایی نر ویستار در گروه­های آزمایشیِ: شاهد سالم، تغذیه با جیره پرچرب، تغذیه با جیره پرچرب بعلاوه کلوفیبرات به‌عنوان کنترل مثبت و گروه­ تغذیه با جیره پرچرب بعلاوه هسپرتین (mg/kg 5)، به مدت 6 هفته تیمار شدند. درنهایت، گروه­ها ازلحاظ تغییرات پروفایل لیپیدی سرم، شاخص­های سرمی آسیب کبد و فعالیت آنتی­اکسیدانی کبد با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس یک‌طرفه مورد مقایسه قرار گرفتند. هیستوپاتولوژی کبد نیز به‌منظور تائید یافته­­های بیوشیمیایی انجام پذیرفت.
نتایج: در گروه تیمار با جیره پرچرب افزایش تری­گلیسرید و کلسترول خون، افزایش معنی­دار فعالیت آنزیم­های هپاتوسیتی پلاسما (آلانین آمینوترانسفراز، آسپارتات آمینوترانسفراز و آلکالین فسفاتاز) و کاهش معنی­دار فعالیت آنتی­اکسیدان­ها (سوپراکسید دیسموتاز، کاتالاز، گلوتاتیون پراکسیداز و گلوتاتیون ردوکتاز) و افزایش میزان شاخص پراکسیداسیون لیپیدی (مالون­دی­آلدئید) در بافت کبد دیده شد (01/0p<). تیمار با هسپرتین به­طور معنی­داری مقادیر افزایش‌یافته مارکرهای آسیب بافت کبد در سرم و مالون­دی­آلدئید بافت کبد را کاهش داد و آنتی­اکسیدان­های کبد و چربی­های افزایش­یافته سرم را به حد طبیعی بازگرداند (05/0p<). مشاهدات ریزبینی کبد با تغییرات بیوشیمیایی ایجادشده هم‌راستا بود.
نتیجه­گیری: نتایج نشان داد هسپرتین اثرات محافظتی خود در پیشگیری از کبد چرب در موش­های صحرایی تغذیه­شده با جیره پرچرب را با عملکرد آنتی­اکسیدانی خود اعمال می­کند.