1- گروه میکروبیولوژی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت، رشت، ایران 2- گروه میکروبیولوژی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت، رشت، ایران ، houraghafari@gmail.com
چکیده: (417 مشاهده)
زمینه و هدف: کلبسیلا پنومونیه، پاتوژن فرصت‌طلب در ایجاد عفونت‌های بیمارستانی است. امروزه استفاده از داروهای با منشأ گیاهی، بر ضد باکتری‌های با مقاومت دارویی اهمیت ویژه‌ای یافته است. هدف از مطالعه حاضر تعیین میزان فراوانی کلبسیلا پنومونیههای تولیدکننده بتالاکتامازهای وسیع الطیف در جدایه‌های بالینی شهر رشت و بررسی اثر ضد میکروبی عصاره‌های اکالیپتوس و ازگیل بر این باکتری‌ها است. مواد و روش‌ها: در این مطالعه تعداد 45 جدایه کلبسیلا پنومونیه از عفونت‌های ادراری جدا شدند. تولید آنزیم‌های بتالاکتاماز در این جدایه‌ها به ترتیب از روش دابل دیسک دیفیوژن و دیسک دیفیوژن بررسی شد. وجود ژن‌های TEM و SHVبا استفاده از پرایمرهای اختصاصی به روش PCR موردبررسی قرارگرفت، سپس اثر ضد‌میکروبی عصاره برگ اکالیپتوس و ازگیل بر باکتری‌های تولیدکننده بتالاکتاماز به روش انتشار از چاهک و تعیین حداقل غلظت بازدارندگی (MIC) و حداقل غلظت کشندگی (MBC)عصاره‌ها به روش براث ماکرودایلوشن بررسی گردید. نتایج: 26 جدایه از 45 مورد کلبسیلا پنومونیه جداسازی شده، مولد بتالاکتاماز بودند. پس از انجام PCR (53%) دارای ژن‌های TEM و SHVبودند که در این میان به ترتیب 42% و 11% جدایه ژن‌های TEM و SHVمثبت بودند.MIC عصاره‌های آبی و اتانولی اکالیپتوس و ازگیل به ترتیب بین 31-5/17و 250-165 میلی‌گرم بر میکرولیتر و MBC به ترتیب بین 250-165 و 1000-600 میلی‌گرم بر میکرولیتر است. نتیجه‌گیری: یافته‌های این مطالعه نشان داد، عصاره‌های گیاهی اکالیپتوس و ازگیل بر ضد باکتری‌های مقاوم، خواص ضد‌میکروبی دارند و می‌تواند به‌عنوان یک رهیافت در درمان عفونت‌های کلبسیلایی بخصوص در درمان عفونت‌های ادراری مورداستفاده قرار گیرد.
Basboos M, Asadpour L, Pourghafar H. The Anti-Bacterial Effect of Eucalyptus and Medlar Extracts Against Klebsiella Pneumonia in Rasht Hospitals. J Fasa Univ Med Sci. 2020; 10 (3) :2588-2599 URL: http://journal.fums.ac.ir/article-1-2128-fa.html
باسبوس مریم، اسدپور لیلا، پورغفار حورا. اثر ضد میکروبی عصاره‌های اکالیپتوس و ازگیل بر کلبسیلا پنومونیه جداشده از عفونت های ادراری در بیمارستان‌های رشت. مجله دانشگاه علوم پزشکی فسا. 1399; 10 (3) :2588-2599
